بسم الله الرحمن الرحیم
«قرآن نوری است که در آن تاریکی یافت نمی شود و چراغی است که درخشندگی آن زوال نپذیرد، ریسمانی که رشته ی آن محکم و پناهگاهی که قله ی آن بلند و دریاییست که تشنگان آن، آبش را تمام نتوانند کشید و شفادهنده ایست که بیماری های وحشت انگیز را بزداید.
قرآن بهار دل چشمه های دانش ، سرچشمه ی عدالت و نهر جاری زلال حقیقت است. پس درمان خود را از قرآن بخواهید و در سختیها از قرآن یاری طلبید و خواسته های خود را به وسیله ی قرآن طلب کنید و با دوستی قرآن به خدا روی آورید زیرا وسیله ای برای تقرب بندگان به خدا ، بهتر از قرآن وجود ندارد.»
نهج البلاغه قسمتی از خطبه های 198 و 176 امام علی (ع)
دوشنبه 90 مرداد 24
